Rust in de structuur

Het is hier weer heerlijk. Centre Lothlorien blijft een geweldige plek met een heerlijke ontspannen energie en de meest prachtige natuur.

Ik merk meer dan ooit dat mijn leven de laatste jaren chaotisch en ongestructureerd is geweest, en dat ik nu echt toe ben aan wat meer structuur en rust.
Het lukt me hier heerlijk om die structuur en rust te vinden. Ik begin mijn dag met yoga met mijn lieve buurvrouw en doe daarna nog wat oefeningen, meestal aan het meer. Bijzonder om te merken hoe onwijs ik oplaad van dit buiten zijn en bewust zijn. Van Pinky heb ik 2 weken terug wat oefeningen meegekregen voor meer balans en om meer te openen. Van Tatsu kreeg ik vorige week een prachtige oefening mee om meer te gronden en hiermee te oefenen een hele lage toon te produceren. Hiermee haal ik mijn ademhaling nog dieper naar mijn basis en wordt mijn zingen nog beter. Heel fijn om deze oefeningen elke dag te doen.

Daarna ga ik op mijn gemak ontbijten, ook meestal aan het meer. Verder vul ik mijn ochtenden met wat lezen, schrijven, muziek maken en vooral buiten zijn. De ochtenden zijn helemaal voor mij, en hier geniet ik enorm van.

Meteen na de lunch ga ik de keuken in en ga ik aan de slag met het diner van die dag. Op dagen dat het menu wat minder ingewikkeld is, tref ik alvast wat voorbereidingen voor de dag erna, haal ik boodschappen of maak ik wat schoon. De keuken is mijn domein geworden. Ik ben erg blij, verrast en tevreden dat het koken me zo onwijs makkelijk af gaat. Zoveel makkelijker dan de jaren hiervoor. Ik vind er veel meer rust in, heb absoluut geen problemen meer met de grote hoeveelheden, ben veel zekerder van mijn zaak en weet elke keer een heerlijke smaak te creëren. De meeste gerechten zijn me inmiddels bekend, dus ook hier merk ik weer aan dat duidelijkheid me rust geeft. Van de mensen hier krijg ik terug dat het eten elke keer heerlijk is. Echt genieten!

Meestal ben ik zo rond 20:30 klaar met werken en de avonden vullen zich vanzelf. Vorige week was hier een prachtige week met als thema ‘De 4 windrichtingen week’. Het was eigenlijk een mini Vredes festival, met fijne mensen van over de hele wereld en mooie ceremonies om de 4 windrichtingen weer te verbinden met elkaar en met de natuur. ‘s Avonds hadden we o.a. een kampvuuravond, een avond een drumcirkel, een avond een concert van een Franse groep muzikanten die rondfietsen door Frankrijk en protesteren tegen kernenergie, en een avond een vrouwencirkel. Allemaal prachtig om mee te maken. Sowieso waren er prachtige vrouwen aanwezig deze week, en kon ik erg goed voelen wat vrouwen elkaar geven en hoe belangrijk het is af en toe alleen met vrouwen te zijn. Het geeft ons kracht en wakkert onze authenticiteit aan, om hier vanuit weer met het mannelijke te kunnen verbinden.

Eind van de week kwam een Japanse dame naar mij toe met de vraag of ze mij een healing mocht geven. Ze zei dat ze een oud trauma bij mij zag, eentje waar ik me zelf niet bewust van ben. Ik stemde in, en zo zat ik een avond bij haar voor de caravan. Het is niet te bevatten hoe het mogelijk is dat ik slechts een half uur later richting mijn kamertje liep, met het gevoel alsof er dingen open en los waren gemaakt, waarvan ik niet wist dat het kon. Dat ik de volgende ochtend wakker werd met spierpijn, omdat mijn lijf kennelijk uit de verkramping was gehaald. En dat “alleen” door wat simpele aanrakingen langs mijn ruggengraat. Er is nog zoveel dat we niet weten…

Inmiddels is de co-creatieweek hier begonnen. Een hele andere groep, een hele andere energie. Van een workshop zingen, tot songwriting, tot improv comedy, tot een stiltewandeling, tot een spel. Prachtige dingen om te delen en te ervaren. Bij mij komt de onrust af en toe weer naar boven als ik me realiseer dat ik over 1,5 week alweer naar huis ga. Vooral als de eigenaar hier naar me toe komt met de woorden “Ik hoor dat je gaat verhuizen, ik hoop dat dat betekent dat je hier naartoe verhuist?”, gaat mijn hoofd weer even alle kanten. De wereld ligt voor me open, het is alleen aan mij om mijn droom en mijn verlangen te voelen en te leven. En dat is soms nog best een uitdaging met zoveel andere mooie mensen en mooie dromen om me heen!

DSC00466 DSC00474 DSC00495 DSC00508

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *